Zapisy

Skoro jesteś w tym temacie zakładam, że przeczytałeś temat "O mnie" i jego treść ci odpowiada. Ewentualnie po prostu zwiedzasz. Jeśli jednak jesteś zainteresowany zapisem, poniżej znajduje się formularz.

Imię i nazwisko: Rafael Grammer
Wiek: 21 lat
Wygląd:

Spoiler:

Charakter: Rafael jest osobą niezwykle honorową, traktuje wszystkich równo bez względu na to z jakiej warstwy społecznej się wywodzą. Jest również bardzo skryty, rzadko zdradza innym swoje uczucia oraz dzieli się tym co go martwi z innymi. Najchętniej przebywa sam, ale równie dobrze czuje się w towarzystwie najbliższych przyjaciół, których ma sporą grupkę. Nawiązywanie nowych znajomości nie jest jego najmocniejszą stroną. Rafael to młodzieniec, który raczej nie odzywa się, gdy nie ma czegoś konkretnego do powiedzenia. Nie przeraża go nadmiar pracy. Jest przeciwnikiem chamstwa i krętactwa, stara się pomagać poniżanym przez innych ludziom. Jest wybitnym indywidualistą, wszystko chce robić po swojemu. Ma cechy przywódcy. Niechętnie podporządkowuje się poleceniom innych. Jego silna wola i nieustępliwość pozwalają mu zjednać sobie zwolenników jak i przeciwników. Wśród innych osób potrafi docenić ludzi, którzy potrafią walczyć i mają swoje wartości, którymi kierują się w życiu, swoje pasje i zainteresowania, a nie jak inni robią to co jest modne lub podporządkowują się woli innych osób. Jedną z jego słabych stron jest chęć pomocy wszystkim wokoło. Często przez takie zachowanie potrafi wpaść w kłopoty.
Historia: Rafael był szanowanym trenerem i Championem Domino City, gdzie raz na jakiś czas rozgrywał się wielki turniej pokemon, w którym udział brali najznakomitsi trenerzy z całego świata, a wraz ze swoimi przyjaciółmi: Jackiem i Crowem tworzyli drużynę nie do pokonania. Ta trójka niepodzielnie rządziła w mieście, a spośród nich Rafael był najbardziej pro. Posiadał on mnóstwo pokemonów i to bardzo silnych. Zwycięzca turnieju rezydował w mieście do czasu, gdy sam nie złoży rezygnacji lub nie zostanie pokonany w walce. Pewnego dnia Rafael miał sen (który śnił mu się nie po raz pierwszy), że całe miasto zwyczajnie się rozpada. Popada w ruinę, ginął ludzie i następuje ogólny chaos. Zerwał się z łóżka i wyszedł na taras, gdzie pocieszyli go nieco Crow i Jack. Wybrali się na przejażdżkę na motocyklach i spotkali Paradoxa, który pojawił się ni stąd ni zowąd i wyzwał Rafaela na pojedynek. Pokonał go. Następnie Paradox wyssał z niego jakąś moc o której sam Rafael nic nie wie, że coś takowego posiadał [Motyw Singerów*]. Było to dla Rafaela bardzo bolesne, a potem Paradox jakby rozpłynął się w powietrzu. Chwilę później Rafaela wciągnął tunel czasoprzestrzenny i otworzył się w innym czasie. Spadał z wysoka i chciał, aby ochronił go Blaziken. Niestety z pokeballa zamiast potężnego ognistego pokemona wyłonił się malutki Torchic. Obydwaj wlecieli w krzaki. Rafael mocno się zdziwił to, że posiada Torchica, a także, że zmienił się jego wygląd. Zaraz spotkał Alexis, przechodzącą tamtędy dziewczynę. Zapytał się, gdzie jest. Okazało się, że trafił do Twinleaf w 2009 roku [!]. Na początku nie chciał w to wierzyć, ale koniec końców musiał. Cofnął się w czasie z 2014 roku. Mimo, że wszystko pamiętał to zmienił sie jego wygląd i jego trenerski stan rzeczy, czyli odznaki i pokemony wróciły do stanu rzeczy z tego właśnie roku, nikt też nie zna jego przyjacół. Opowiada Alexis wszystko co się wydarzyło i ta wierzy mu tylko dlatego, że w wyborach na prezydenta miasta Sandness Paradox zdobył 86% poparcia deklasując przeciwników. Rafael postanowił wybrać się na spotkanie z nim. [Tutaj kilkanaście postów bez większego znaczenia, dowiaduje się, że Alexis jest geografem, nocują w domku w lesie, trenują.] Alexis wspomina, że umówiła ich z jakimś profesorem, któremu Rafa będzie mógł wszystko wyjaśnić. No i spotykają się z nim. Okazuje się to być jednak pułapką, a profesor zdaje się współpracować z Paradoxem. [Walka]. Zaczynają uciekać przed pościgiem policyjnym i trafiają do mieszkania przyjaciółki Alexis - Chloe. Tam dowiaduje się, że Paradox ma się spotkać w ratuszu miasta z jakimś Jeremim z Elverum. Postanawiają podsłuchać ich rozmowę w czym pomaga im były chłopak Alexis, a obecny agent Cole, który niezbyt przypada do gustu Rafaelowi. W każdym razie dochodzi do akcji i podsłuchują rozmowę, choć całą akcję przerywa wybuch w restauracji, gdzie miał następnie zjeść obiad Paradox wraz z Jeremim. Z tej rozmowy dowiadują się jednak, że mają oni w posiadaniu lekarstwo (jak to nazywa Paradox), które jakimś sposobem ma spowodować, że Pokemony zaczną ginąć. Rafael i Cole uciekają do kryjówki, gdzie nikogo nie ma, dziewczyny się ewakuowały. Rafael otrzymuje nowe papiery, aby uniknąć problemów i udaje się do kolejnego miasta. Tam bierze udział w pokazach, w których przegrywa z późniejszą zwyciężczynią Tarą, bardzo ładną dziewczyną. Na początku jednak nie jest zbyt rozmowny, co nieco zraża do niego dziewczynę. Po pokazach i uleczeniu pokemonów udaje się do tutejszej sali [**], gdzie walczy i wygrywa odznakę. Po walce udaje się do centrum pokemon... [Koniec gry prowadzonej przez Dayanę]
W centrum pokemon znów spotyka Tarę z którą chce porozmawiać. Później gani go za to Alexis, która pojawiła się w mieście i spotkała z Rafaelem. Okazuje się, że zdobyła informacje, że Tara to córka Paradoxa i być może chce go po prostu wykorzystać, odkryć plany, Bóg wie co jeszcze zrobić. Po lekkiej sprzeczce postanawiają się gdzieś oddalić... [Koniec gry prowadzonej przez Daichiego]
Tak więc po tym jak Alexis wyciągnęła Rafaela z CP (centrum pokemon) poinformowała go, że jest umówiona z przyjaciółką Alice, która też ma problem do Paradoxa. Spotkali się więc, a Alexis oznajmiła jej, że nie jest on bezpieczny w tym mieście i ta zabrała ich do swojego domu, który był wypasiony. Było tam pole do walk i wgl. W drodze do tego domu ucięli sobie pogawędkę co ma Alice do tego całego Paradoxa. Alice przyjaźniła się kiedyś z Tarą, która jest córką Paradoxa (wygrała pokazy), ale potem się od siebie oddaliły. Gdy dojechaliśmy do domu Rafael postanowił się sprawdzić w walce z Alice, ale okazała się być zbyt potężną trenerką i przerwał on pojedynek. Potem pojechali gdzieś nad jezioro, by uleczyć pokemony, a w międzyczasie odpoczywali nad wodą.
Cel: Powstrzymać Paradoxa, dowiedzieć się nieco więcej o tajemniczej mocy, którą mu zabrał.
Starter: Squirtle + jajko Torchica z Loterii
Region i miasto*: -
Przyjaciele*: Alexis i Alice
Wrogowie*: Paradox, Tara(?)
Ulubione typy*: -
Znienawidzone typy*: -
Klimat gry*: Tak epicka jak ostatnio.
Prośby*: -
Punkty własne*: -

Imię i nazwisko: Tsukumo Rei
Wiek: 18 lat
Wygląd:

Posiada szczupłą figurę brunetki o niezwykle czerwonych oczach, a zarazem z denerwującym innych uśmiechem na ustach. Czarne włosy dziewczyny dosięgają prawie do połowy pleców. Tsukumo nie przywiązuje wagi do mody, toteż ubiera się tak, jak chcę, zwykle zakłada czarną kurtkę z jasnym futerkiem, a pod to brązowo-szarą bluzkę z lekkim dekoltem. Nie jest fanką spódniczek, część jej dolnej garderoby zajmują krótkie, ciemne spodenki, a całość uzupełniają czarne butki. Na lewej dłoni nosi srebrny pierścionek, taki sam, jak u Tsuny. To znak ich obietnicy, iż zawsze będą razem. Ciekawe, czy dotrzymają słowa.
Charakter: Dosyć spokojna z niej osóbka, pomijając to, że jak się wkurzy, to trudno ją ustabilizować. Towarzyska, wesoła, a zarazem wiecznie kombinująca Tsukumo jest bardzo przywiązana do swego brata, toteż, gdy przebywa on z jakąś inną kobietą, dziewczyna staje się zazdrosna oraz nieco agresywna. I to nie z powodu swego kompleksu na punkcie chłopaka, a dla tego, iż jest z nim w związku partnerskim. Dziwne nieprawdaż? Wielu, by uznało tą miłość za kazirodczą, choć ta dwójka zbytnio się tym nie przejęła, gdyż są tak ze sobą związani, iż nie ufają nikomu innemu tak bardzo, jak sobie nawzajem. Pomijając ten drobny szczegół, można zauważyć w codziennym zachowaniu Tsukumo, że jest również arogancka w stosunku do innych ludzi, jej pyskata oraz przebiegła osobowość nie pozwala, na zaprzyjaźnianie się z rówieśnikami, gdyż po prostu traktuję ich jak zabawki, swoją własność, przyczyną tego jest to, iż szybko się przywiązuje do nowych osób, a wtedy trudno jest odczepić od siebie tą upartą jak osioł dziewczynę. Pomimo swego wyzywającego stroju oraz charakteru, młoda trenerka posiada także swą ukrytą naturę, wrażliwej, przyjaznej nastolatki, którą woli ukrywać pod płaszczem odwagi i pewności siebie. Tylko Tsuna może doprowadzić do tego, iż Tsukumo przybierze postawę nieśmiałej, a zarazem czułej dziewoi, zawstydzonej bliskim kontaktem z mężczyzną, choć wtedy jest także dosyć nerwowa. W stosunku do swych pokemonów, obydwoje wykazują wielką troskę, owe stworzenia są jedynymi, którym poświęcają najwięcej swe uwagi, czy zainteresowania. Uznają pokemony za swoją prawdziwą rodzinę, toteż starają się o nie dbać.
Historia:

~ Sierpień 2000 roku. Nastał nowy wiek dla ludzkości regionu Kanto. ~

Na świat przychodzi pewne rodzeństwo, dziewczynka oraz chłopiec, niemowlęta posiadają ciemne jak smoła włosy oraz niezwykle krwisto-czerwone oczy. Przesądna osoba zapewne rzekłaby, iż wyglądają jak demony, jednak nikt zbytnio się nie przejął wyglądem dzieci. Od narodzenia stały się oczkiem w głowie rodziców. Tsukumo oraz Tsuna, gdyż tak właśnie nazywają się bliźnięta, z roku na rok co raz bardziej się rozwijały, wręcz w zastraszającym tempie, co dziwiło mieszkańców miasteczka Lavender. Jednak ta mieścina z sama z siebie była dziwna, gdyż była otoczona przez terytorium pokemonów duchów, które mieszkały również w jej środku. W każdym zakątku Lavender Town zdarzały się dziwne, nie wyjaśnione rzeczy, toteż ludzi postanowili ignorować te zjawiska. Za bardzo ogarniał ich strach, by zrobili cokolwiek. Rodzice rodzeństwa byli naukowcami, zajmowali się badaniem właściwości duchów oraz zbieraniem o nich materiałów informacyjnych, jak i genetycznych. Tsukumo wraz z Tsuną w wieku 7 lat stali się królikami doświadczalnymi, ponieważ profesor Namikawa, przełożony ich matki chciał sprawdzić, jak będą oddziaływać na bliźnięta kody genetyczne pobrane z dzikich stworzeń. Na skutki nie trzeba było czekać długo. Mając niespełna 13 lat dzieci potrafiły przemieszczać się przez ściany budynków jak rasowe duchy, w dodatku zyskały inne paranormalne zdolności, jak porozumiewanie się ze sobą za pomocą myśli, bądź telekineza podobna do tej, którą potrafi Abra i jej ewolucje. Inteligencją także mogli się pochwalić, to właśnie ona pomogła oderwać się im od tej rzeczywistości. Tsuna, chcąc chronić siostrę za wszelką cenę, przekonał wszystkie poke-duchy z obrzeży miasta, by zniszczyły laboratorium, a także zabiły wszystkich naukowców. W nocy, kiedy rozpoczęła się rzeź w jednym z budynków Lavender, bliźnięta uciekły. Postanowiły zdać się na łaskę losu, przy czym rozpocząć życie na własną rękę wykorzystując zdolności, jakie nabyli. Samodzielnie zdobyli dla siebie pierwsze pokemony, Machopa oraz Gastly'ego, gdyż zamierzali się na razie trzymać z dala od wszelakich miast. Tak właśnie, po kilku miesiącach wędrówki przez dzicz trafili do dosyć dużego lasu przy Viridian City. Owe miejsce stało się niemalże od razu dla nich domem. Zaprzyjaźniając się z dzikimi stworzeniami zbudowali niewielki domek na jednym z najwyższych drzew, jedzenia także mieli pod dostatkiem, można to stwierdzić patrząc na krzewy pełne jagód.

~ Marzec 2018 roku. ~

- Stójcie cholerne złodziejaszki! Niech ja was dorwę w swoje ręce! - Krzyknął nieco pulchny mężczyzna ubrany w fartuch piekarza. Wymiatając miotłą w dłoni patrzył, jak dwie zakapturzone postacie znikają w jednej z bocznych ulic miasteczka Pewter wraz ze skradzionym pieczywem.
Jakieś 15 minut później, owe tajemnicze osoby zatrzymały się przy rozwidleniu trasy, obierając drogę w kierunku lasu Viridian. Dzisiejszego dnia pogoda była dosyć nieznośna, słońce grzało niemiłosiernie, toteż od razu zdjęli z siebie ciemne ubrania, ukazując światu swe zadowolone twarze.

- Szybko nam poszło, choć pojawienie się tego dziada, utrudniło robotę. - Rzekła dziewczyna w stronę towarzysza z uśmieszkiem na ustach.
- Potem odbierzemy zapłatę za zlecenie u Kiyomi. - Odparł chłopak.
- Następnym razem niech nam da jakieś lepsze zadanie, a nie każe nam się zajmować jakimiś pierdołami. - Burknęła pod nosem brunetka przeczesując dłonią włosy.
- Sama nalegałaś na jakąś szybką misje, chciałaś byle jaką, to taką nam dała, więc nie ma co narzekać Tsukumo – Podszedł do siostry zawieszając się na niej. - Wnioskuje, iż twoje niezadowolenie jest skutkiem tego, że zostałem zaproszony na randkę przez Kiyo-chan – Specjalnie zaakcentował imię wcześniej wymienionej kobiety.
- Pfff, nie interesuje mnie to z kim się umawiasz, rób co chcesz głupku – Warknęła w odpowiedzi dziewczyna. Tsuna widząc narastające zdenerwowanie Tsukumo zjechał ustami na jej kark, co poskutkowało tym, iż towarzyszka błyskawicznie odskoczyła do przodu z twarzą czerwoną jak burak.
Tsukumo ruszyła zdecydowanym krokiem w dalszą drogę, za nią z cichym śmiechem poszedł Tsuna.

Dalsza część dnia minęła im szybko, wrócili do swego niewielkiego domku na drzewie, który nazwali Tsugi, co oznacza następny, wiadomo z jakiego powodu, taką dali mu nazwę. Nakarmili dzikie pokemony, potrenowali swe umiejętności I poszli spać... Taka ich codzienność.

Lecz następnego poranka zdarzyło się pewne wydarzenie, otóż do ich oazy wparował słynny szef organizacji Rocket wraz z kilkoma członkami. Dał bliźniakom propozycje, by przystąpili do zespołu, gdzie będę mogli udoskonalać swe zdolności, a również móc robić to, co najlepiej wykonują, czyli okradać innych ludzi oraz siać zamęt. Jednak to, co ich przekonało do podjęcia pozytywnej decyzji, była wiadomość, iż profesor Namikawa, ten, który zniszczył im dzieciństwo, wysłał specjalnych tropicieli, by złapali Tsukumo oraz Tsune, aby móc robić na nich kolejne badania. Niechęć do mężczyzny sprawiła, iż przystali na propozycje Giovanni'ego, ale mieli też ukryty w tym cel, zamierzali przejąć I zniszczyć organizacje Rocket, taka zachcianka dwójki 18-latków. Choć zapewne chcieli to zrobić z powodu przywiązania do pokemonów, które ucierpiały przez członków zespołu. Nie wiadomo co siedzi w głowach rodzeństwa. Oprócz tego poprzez Giovanni'ego, a raczej wykorzystanie go mają zamiar zabić samego Namikawe, żeby zakończyć eksperymenty z DNA dzikich stworzeń.

Oto rozpoczyna się nowy epizod w życiu diabelskich bliźniąt.

Cel: Sformułowany już w historii. W skrócie, zabicie Namikawy oraz przejęcie i zniszczenie organizacji Rocket.
Starter: Gastly
Region i miasto*: Kanto
Przyjaciele*:
Tsuna Rei
Brat bliźniak, a zarazem ukochany, z którym jest związana duszą i umysłem *Telepatia*. Ubiera się podobnie jak Tsukumo, a jeżeli chodzi o charakter, to oprócz posiadania niezwykłej inteligencji oraz spostrzegawczości, jest cierpliwy, nieco leniwy, a jednak pomysłowy, można go uznać za speca od przeróżnych taktyk bojowych, jak i planów działania. W stosunku do siostry jest dosyć wredny, lubi się z nią droczyć, ale bywa także gwałtowny i kochliwy, toteż musi się mieć na baczności, by go nie wkurzyć, czy zirytować, gdyż wtedy może czekać na Tsukumo sadystyczna kara, ponieważ Tsuna uwielbia znęcać się nad innymi. Zwykle posiada obojętną postawę, jednak, gdy czymś się zainteresuję, nie zważając na okoliczność, bądź trudności dąży, by mieć to, czego pragnie. Bardziej wykazuję się odpowiedzialnością niż siostra, choć w jego działaniach zwykle ukrywa się jakiś podstęp. Na złość Tsukumo stał się playboyem, zarywa do każdej napotkanej niewiasty, jednak i tak najbardziej kocha właśnie ową zazdrośnicę. Sam bywa w złym nastroju, gdy widzi ją z jakimś mężczyzną, w tej sprawie jest nieco egoistyczny, ponieważ twierdzi, że ona powinna patrzeć tylko na niego. W organizacji Rocket posiada pseudonim "Izaya".
Wrogowie*: Nie posiadają określonego rywala, choć ich wrogiem jest Namikawa oraz tropiciele, których wysłał na schwytanie bliźniąt. Zapewne w późniejszym czasie kogoś napotkają na swej drodze.
Ulubione typy*: Mrok, Duch oraz Psycho.
Znienawidzone typy*: Skała i Stal.
Klimat gry*: Romans/Akcja/Dramat/Przygoda/Sensacja/Horror
Prośby*: Kazirodztwo, dużo kazirodztwa między bliźniakami \o/
Punkty własne*: ---